[Translation by Banooye Sabz] Wednesday October 20th, 2011 - [Kaleme-Sepand Mir Youssefi] - Although Fakhrolsadat Mohtashamipour, member of the Central Council of the Islamic Iran Participation Front was summoned to court last Sunday, she nevertheless refused to defend herself in court. According to Mohtashamipour, eventhough throughout the history of Islam and Iran, the Grand Ayatollah's and scholars have served as a safe haven for the oppressed, she was nevertheless tried on charges of approaching the Grand Ayatollahs and Islamic scholars by the Islamic Republic of Iran.
In an interview with Kaleme, Mohtashaimpour explains that on the eve of his pilgrimage to Mecca (Hajj) and in court, Judge Moghiseh acknowledged: "I will go to Hajj and will curse you, so that you are obliterated from the face of the earth."
The complete content of Fakhri Mohtashamipour's interview with Kaleme is as follows:
It has been reported that you did not defend yourself during your most recent trial. Why not?
Our experience with the Judiciary over the past 2 1/2 years has demonstrated that despite our numerous complaints and objections, we have consistently witnessed a lack of action regarding our case. As a result, I ask you, why should I have defended myself? I had objected to the complaint by individuals who had behaved in the utmost offensive manner, ignoring all religious code of conduct (given that they were not female) on Ashura. These individuals were eventually acquitted by the judge presiding over Evin court. They never presented an arrest warrant on the day of Ashura when I was arrested. The case file was referred to Evin court; a court that is itself illegal. The truth is that defendants and their lawyers have no access to the case files and there is no legal due process.
Even when I was absolved of the charges and went to complain, they refused to take me upstairs and an individual whose post I am unaware of, came downstairs to see me and asked me what I wanted and returned shortly after wards with an acquittal.
Regardless of what happened did you not have a right to defend yourself in court?
I suppose I did, but we have become accustomed to being sentenced, regardless of whether we are the plaintiff or the accused. For example, although Mr. Tajzadeh filed a complaint against Mr. Janati twelve years ago, with the exception of a few vague responses by a few members of the Guardian Council, his complaint has not been addressed by the courts. The same is true of the lawsuit filed by Mr. Tajzadeh and six other political activists against Sardar (commander) Moshfegh and his colleagues responsible for the electoral coup. Not only did the courts ignore the law suit, but as a result, my husband was once again incarcerated. Though we have become accustomed to the fact that our complaints to the judiciary will only result in adverse reactions, we nevertheless see it as our duty to remain steadfast and continue to speak out against the oppressive and unjust conditions imposed upon us. I chose not to defend myself because I was certain of the lack of judicial due process. It goes without saying however, that their is a distinction between refusing to defend oneself versus not having a defense. My lawyer had prepared a very solid case, but as a result of the extreme pressure on my lawyer by the presiding judge, I was left with no other recourse but to dismiss my lawyer. The case against me, filed by the Ministry of Intelligence, the Intelligence Unit of the IRGC (Sepah) and Sarallah Camp, is a black stain in the history of trials in Iran and given the opportunity I will further expand upon this issue.
Can you further expand on this issue?
Let me provide you with an example that will demonstrate the depth of the calamity. In the history of Islam and Iran, the Grand Ayatollahs have served as a safe haven for the oppressed. Unfortunately, however, in the case that was filed against me, the fact that I had visited the homes of the Grand Ayatollahs and other scholars was interpreted as propaganda against the regime. In other words, they denied me my religious, legal and most basic rights as a citizen and a family member of a political prisoner, the right to discuss my problems with those whom I trust spiritually, legally and on a human level. You tell me then whom I should trust? What can I believe in? There have been so many lies and false accusations. They refer for example to a false report published by one of the fundamentalist news agencies citing: "Mostafa Tajzadeh's wife was arrested while organizing demonstrations" and used this false report as evidence to sentence me. These gentlemen know very well that I was not arrested while organizing demonstrations, but rather while in my car and far away from the area where there were demonstrations supposedly taking place. This false news, then becomes evidence for the legal department of the IRGC, an entity that should not have a detention center and I am then delivered to this illegal detention center, albeit on false charges. I was of course later acquitted of some of the charges against me as a result of the gross errors by the prosecutor.
Were you indeed acquitted?
Yes and that was very strange to say the least, for acquittal is not the norm. I was acquitted on charges of participating in demonstrations, though the Judge insists and still believes that I participated. I chose not to argue with him and instead stated that in protest to the lack of attention to my husband's case, the fact that the complaints I filed regarding my own case were ignored, the ignored cases of other innocent individuals and the hardship endured by their families, I chose have chosen not to defend myself.
Whom had you filed a complaint against?
I filed a complaint for example against Fars News Agency for the false accusations they printed against me approximately two years ago. My complaint remains in the prosecutors office where it was filed and has not been looked at to date.
It looks as though you may have been arrested and are being tried as a result of your writings and interviews. Were this issues included in the charges filed against you?
Yes, what surprises me most is that on the 12th day of my arrest, Judge Moghiseh demanded that I sign a document in which I was asked to make a commitment to stop writing and giving interviews. In response, I asked him to provide me with a signed document that guarantees that my husband's rights will be upheld, ensuring that he will no longer have to endure injustice and oppression. They kept me in the torture chambers of solitary confinement for 45 days in order to prove to me that an injustice had not occurred. This act only further removed any doubt that may have existed in the minds of people that an injustice had occurred.
When they officially declared that they would release you if you would sign a document, is it safe to infer that they had arrested you for this reason?
My interrogator was asking me to sign a commitment letter, claiming that if I did, I would be freed and my case would be dismissed. I asked these gentlemen how the long list of charges against me could be dismissed by a judge based on one signature, if they were indeed important? Should the interrogator be in charge of dismissing the case? This type of behavior is only detrimental to the regime. If I am a defendant accused of security related crimes, you have no right to free me under any circumstances. I feel sorry for a our judiciary and our judicial due process.
What will you do if your writings and interviews lead to even further pressure by the government?
I told the judge loud and clear that I Fakhrolsadat Mohtashamipour, the wife of Seyed Mostafa Tajzadeh will never stop supporting my husband who is under intense pressure by security forces. This pressure is now also being exerted on my family, myself and my daughter. I will not allow this injustice to continue. The only thing that is in my power is to announce this injustice loud and clear. As stated in the Koran's verse 148 : " Allah does not like evil words to be uttered except by someone who is truly wronged. Allah hears all and knows all" . This is the least I can do and it is my duty as a human, a Muslim and a wife and I am not willing to deviate from this goal even one iota. I told them unequivocally in that court room that even if you cut me into pieces, I will continue to support my husband.
It has been reported that Judge Moghiseh is going on on pilgrimage (Hajj) and the two of you had a few words regarding this issue. Can you please expand on what was said?
I asked him whether he was going to Hajj and hoped that his pilgrimage would be successful. He responded that he was indeed going and intended to curse me, asking for my obliteration from the face of the earth. Of course his comments were more in jest and meant as a joke. I told the judge that I will make sure to quote him and he responded that he meant to say sedition. He wished to curse all those involved in a sedition to obliteration. Interestingly enough, in his position, the judge is supposed to be neutral and refrain from using such terms. Of course everyone is familiar with Judge Moghiseh and the fact that he is generally very aggressive.
You would think that he would bless you and not curse you before going on a pilgrimage.
Bless me? No as I mentioned he sees himself in a position to curse us, obliterating us from the face of this earth. In other words the judiciary is at his disposal and trials and imprisonment are not sufficient so he has apparently now resorted to cursing. He has forgotten that cursing is for the oppressed. In our culture when some one has no other recourse and a real injustice is being committed against them, they have no choice but to curse the injustice being committed.
In your opinion, given the traditions of Islam, under what circumstances is it appropriate for a judge to utter such words prior to a pilgrimage?
In reality in an Islamic country there is the claim that judgments are based on Islamic code. All writings and anecdotes points to the fact that a judge is someone that acts in a calm and neutral manner towards both parties, acting as a fair and balanced referee. Judge Moghiseh's actions however suggest a one directional and biased approached. Under no circumstances does this judge ever act neutral. With him it almost feels as though before the evidence has even been presented, he has issued a verdict. He refused even to respond when we greeted him. It was because of his manners and the way in which his courtroom is handled that one cannot put much hope in the courts.
Do you have a specific message for Judge Moghiseh now that he is going on a Hajj pilgrimage?
I believe that he should refer to his own conscience. I looked into the judges eyes on the day of my trial and recited the Koran's Al Asr Surah* to him. He did not respond in a positive manner but rather mocked me and said "Are you reading out loud in order to control your stress level?" I only looked at him and did not respond. There are many versus in the Koran that are beneficial to us, including the Fatehe (first chapter in the Koran which is recited as a prayer for the dead). According to our Islamic teachings, a Fatehe can be both a beginning and an end. The judges presiding over our judicial process have shown their true colors over the past 2 1/2 years. According to the teachings of Mr. Vahid Khorasani and other scholars, this judge is sitting on the edge of hell. I have nothing to say to him, except to deliver him to God and his own conscience. I also have no expectations of him, for God is my true judge and I believe in the judgment made by the people. In other words when our citizens view us in a positive light, then we can be hopeful that in the after world we will also be rewarded positively.
How is Mr. Tajzadeh doing?
Currently instead of serving his sentence in the general ward at Evin, he is being kept in quarantine at the solitary confinement ward. He has been fasting in protest to the unjust conditions they have imposed upon him for an entire year. My husband believes that he has been incarcerated even though he has not committed any crime. He is being deprived of the basic rights afforded all prisoners and no one has listened to any of his objections. As a result for the past year, with the exception of the few days he was granted furlough, he has been fasting.
In the past you have often spoken of Mr. Tajzadeh's physical ailments. How is his physical condition currently?
While incarcerated, my husband has been suffering from digestive problems and chronic headaches. He was operated on and as a result of the operation he had become very weak. He also suffers from arthritis of the neck. The physicians had recommended several courses of action but to date, these gentlemen have not agreed to grant him an extended furlough from prison. He has been allowed to leave prison for one to two days at a time, but it is very difficult to receive treatment in such a short period of time. I must say however, that as a result of following up with the prison authorities, he has received ten physiotherapy sessions to date and they have promised to provide him with further therapy sessions for his physicians have recommended at minimum twenty sessions.
You and many other families of political prisoners have referred to the violation of basic prisoner rights inside Iran's prisons. Can you please expand upon this issue as it relates to Mr. Tajzadeh.
Unfortunately as a result of the meddling by the IRGC in Mr. Tajzadeh's case, the prison authorities have not been able to perform their duties. We have objected vehemently to this issue. Currently we are visiting with my husband in the visitation room at Ward 2A, a decision that makes no logical sense to us, for by law, he should be in the general ward with all other political prisoners and like them, he too should be afforded both face to face visitations and visitations from behind a booth. According to the law, he should be grated 3 days of furlough per month, with the right to contact his family on a daily basis. Unfortunately the only contact we have is when we are allowed to see him at ward 2A.
Are the visitations at ward 2A face to face?
Yes and the prison authorities view this as a favor to us. Though we have always repeated that they have not shown any favors towards us, as they are the ones that insist that he remain quarantined and isolated from the rest of the political prisoners. They generally bring him to the visitation room and we of course are grateful to be able to see him in person. As I said before, however, they are not doing us any favors for it is the gentlemen at the IRGC who have decided that he should be incarcerated in this manner.
You were one of the signatories of the letter in which Mr. Khatami described the conditions under which people would be willing to participate in the upcoming parliamentary elections. What did you seek to achieve by signing this letter?
I expressed my opinion as an individual and as a reformist. Under the current circumstances we cannot participate in the elections. Unfortunately it does not look as though the minimum conditions Mr. Khatami described are going to be met. I believe Mr. Khatami is an individual who believes in building consensus and consulting with others. As a result it is important to him to listen to a variety of view points and opinions, in order to better understand their analysis and come to his own conclusions. It goes without saying that he is also very wise and capable of making decisions taking into consideration the current conditions and risks our country is facing. As a responsible citizen I felt it my duty to convey my opinion and viewpoint. We believe that it is impossible to break the deadlock that currently exists as a result of the fundamentalists that are in power. For if it were not the case, our prisoners would not be suffering like they are, our beloved leaders Mr. Karroubi and Mousavi would not be under house arrest, there would not be such limitations on political parties, the press and the principles of our Constitution would have not been ignored and utterly trampled upon.
* Translator's Note: The Alr Asr Surahwas one of the earliest revelations which the angel Gabriel delivered to the Prophet Muhammad. It teaches that we should always be filled with belief in the power and wonder of Allah, perform righteous works, encourage one another toward the Truth, and encourage one another to patience.
In the name of God, Most Gracious, Most Merciful
By (the Token of) Time (through the ages), Verily Man is in loss,Except such as have Faith, and do righteous deeds,
and (join together) in the mutual teaching of Truth,
and of Patience and Constancy.
Source: Kaleme: http://www.kaleme.com/1390/07/27/klm-77495/
فخرالسادات محتشمیپور: از مراجع تظلمخواهی کردم، به تبلیغ علیه نظام متهم شدم
چهارشنبه, ۲۷ مهر, ۱۳۹۰
چکیده :من فخرالسادات محتشمی پور همسر سید مصطفی تاجزاده به هیچ وجه حاضر نیستم ذره ای حمایتم را از همسرم که تحت فشار های شدید نیروهای امنیتی است بردارم. اجازه نمی دهم که این ستم ادامه پیدا کند و تنها کاری هم که می توانم بکنم این است که با صدای بلند ظلم و ستم را اعلام کنم. درست مطابق آیه شریفه «لا یحب الله الجهر باالسوء من القول الا من ظلم». این حداقل وظیفه ای است که من به عنوان یک انسان، یک مسلمان و یک همسر بر گردن دارم و حاضر نیستم ذره ای از آن عدول کنم....
کلمه – سپند میریوسفی:
دادگاه فخرالسادات محتشمی پور در حالی تشکیل شد که این فعال سیاسی حاضر به دفاع از خود در دادگاه نشد. او می گوید در طول تاریخ اسلام و ایران مراجع و علما پناهگاه ستمدیدگان بوده اند و من حالا به جرم مراجعه به بیوت مراجع محاکمه می شوم.
به گفته خانم محتشمی پور، قاضی مقیسه در آستانه ی سفر حج در این جلسه دادگاه اذعان کرده که میروم حج و آنجا شما را نفرین می کنم که ریشه تان کنده شود.
این عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت ایران اسلامی در گفت و گو با کلمه تصریح می کند: قاضی کسی است که دو طرف دعوا با آرامش خاطر به سراغش می روند و او در نهایت بی طرفی در موردشان داوری می کند. اما برخوردهای ایشان حاکی از آن بود که جهت دار است. انگار که قبل از آنکه حتی صحبت ها را بشنوند حکم را صادر کرده اند. ایشان حتی در بدو ورود جواب سلام ما را ندادند.
همسر سیدمصطفی تاج زاده، معاون وزیر کشور دولت سید محمد خاتمی که در قرنطینه سپاه محبوس است، با اشاره به اینکه در دوران بازداشت از وی خواسته شده تعهدی مبنی بر مصاحبه نکردن و نامه ننوشتن بدهد و آزاد شود، خاطر نشان می کند: خدمت آقایان گفتم که این جرایم امنیتی ای که برای من فهرست کردید اگر اینقدر مهم بوده چطور می تواند به این راحتی نادیده گرفته شود و من آزاد شوم؟ این جفای به نظام است. اگر من یک مجرم امنیتی هستم شما حق ندارید من را تحت هیچ شرایطی آزاد کنید.
خانم محتشمی پور یکی از امضا کنندگان نامه ی اخیر فعالان سیاسی به آقای خاتمی بوده و در این باره معتقد است که با توجه به شرایط موجود هیچ راهی برای شرکت در انتخابات وجود ندارد و هیچ روزنه ای هم گشوده نشده که ما فکر کنیم آن شرایط حداقلی مورد نظر آقای خاتمی محقق شده است.
او می افزاید: فکر می کنم آقای خاتمی هم به عنوان یک انسان مشورت پذیر و جمع گرا و اهل اجماع برایشان مهم است که نظرات مجموعه های مختلف را بدانند و از تحلیل های آنها بهره مند شوند برای تصمیم گیری های خودشان.
متن کامل مصاحبه کلمه با فخرالسادات محتشمی پور پیش روی شماست:
در خبرها آمد که شما در دادگاهی که احضار شدید از خود دفاع نکردید. چرا؟
با آن سابقه ای که ما طی این دو سال و چند ماه از دستگاه قضایی مان داریم و اینکه علی رغم پیگیری ها، مکاتبات و شکایت های مکرر شاهد هیچ رسیدگی ای نبودیم چرا باید دفاع می کردم؟ من از شکایت کسانی که بدون حکم با برخورد بسیار زننده و بی ادبانه و رفتار توهین آمیز و حتی غیر شرعی (چون خانم نبودند) در روز عاشورا آن برخورد را داشتند شکایت کرده بودم که نهایتا قاضی دادسرای اوین حکم به تبرئه آنها داد. البته ممکن است ان روز دستور و حکم بازداشت داشته اند ولی کسی چیزی به ما نشان نداد. حالا این پرونده هم به دادسرای اوین ارجاع می شود که خودش غیر قانونی است. امکان دسترسی وکیل و متهم و شاکی هم که به پرونده ها و روند قانونی وجود ندارد. حتی وقتی منع تعقیب خوردم برای اعتراض رفتم و ان ها حاضر نشدند مرا بالا ببرند، یک نفر آمد پایین که من نفهیمدم چه سمتی دارد. از من سوال کرد که کارم چیست و سپس رفت و بعد برایم حکم تبرئه فرستادند.
به هر حال دفاع حق شما بود.
بله، اما ما عادت داریم چه در مقام شاکی و چه متهم، کلا محکوم باشیم. یعنی از ۱۲ سال پیش که آقای تاج زاده از آقای جنتی شکایت کرد و تا امروز نه تنها به شکایتش رسیدگی نشده بلکه هیچ پاسخی هم در این رابطه به جز پاسخهای گنگ و مبهمی که برخی مقامات در شورای نگهبان داده اند داده نشده. اوضاع همین بوده و یا شکایتی که ایشان و ۶ فعال دیگر از سردار مشفق و همکاران کودتاگرشان کردند که نتیجه ی این شکایتشان، بازگشتشان به زندان بود. یعنی ما عادت کردیم که شکایت هایمان به این دستگاه قضایی نتیجه ی عکس داشته باشد. اما در عین حال وظیفه خودمان را درباره ی اینکه اعتراض مان را به شرایط ظالمانه ای که بر ما حاکم هست مطرح کنیم و هیچ وقت هم از این وظیفه تخطی نکردیم. به هر حال من با توجه به این که اطمینان داشتم که عدالتی در کار نخواهد بود دفاع نکردم. البته نباید فراموش شود که فرق وجود دارد بین اینکه دفاع ندارم و یا دفاع نمی کنم. قطعا من دفاع داشتم، وکیل من یک لایحه دفاعیه بسیار ارجمندی تهیه کرده بود ولی من به دلیل فشاری که قاضی به وکلا آورده بود برای دفاع مجبور شدم که ایشان را هم عزل کنم. ضمن اینکه پرونده ای که برای من ساخته شده بود توسط وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه، قرارگاه ثارالله، واقعا می تواند برگ های سیاهی در تاریخ محاکمات ایران محسوب شود که من باید در فرصتی این موارد را ذکر کنم.
ممکن است موارد قابل ذکر را برای خواننده های کلمه بفرمایید؟
به عنوان مثال یک نمونه مطرح می کنم که عمق فاجعه مشخص شود. در طول تاریخ اسلام و تاریخ ایران مراجع ملجا و پناه مظلومان بودند و متاسفانه در پرونده ای که برای من ساخته شده مراجعه ی ما به منازل و بیوت علما و مراجع تبلیغ علیه نظام تلقی شده است. شما از همین مورد حساب کنید شرعی ترین، قانونی ترین و بدیهی ترین حقی که من به عنوان یک عضو خانواده زندانی سیاسی دارم که می توانم مسایلم را نزد کسانی که آنها را پناهگاه خودم چه به لحاظ شرعی و چه به لحاظ حقوقی و انسانی می دانم مطرح کنم و این حق از من سلب می شود. خب شما به من بگویید من به چه چیزی می توانم اعتماد کنم؟ مسایل دروغ و اتهامات بی پایه ای دیگر هم کم نبود. مثلا آن ها استناد به خبری که یکی از خبرگزاری های اصول گرا به دروغ منتشر کرده در باره ی بازداشت من که “همسر مصطفی تاجزاده در حال سازماندهی اغتشاش گران دستگیر شد.” استناد می کنند برای محکوم کردن من. یعنی خود آقایان که برایشان مثل روز روشن است که من را در اتومبیل شخصی، وسط خیابانی که با منطقه مورد نظر آقایان هم خیلی فاصله داشته بازداشت کردند. آن وقت این خبر کذب تبدیل می شود به مستندی برای معاونت حقوقی سپاه که من نمی دانم اصلا بر چه مبنایی بازداشتگاه دارد و من را تحویل بازداشتگاه می دهند که البته به دلیل فاحش بودن اشکالات و اشتباهات توسط بازپرس از بعضی از این موارد اتهامی تبرئه شدم.
تبرئه شدید؟
بله این خیلی عجیب بود. چون معمولا تبرئه ای در کار نیست. به هر حال من از حضور در تجمعات تبرئه شدم گرچه اصرار و سماجت آقای قاضی هنوز هم هست و به من می گوید تو در اجتماعات شرکت داشتی. حالا چون من قصد دفاع نداشتم، وارد بحث نشدم و گفتم که در اعتراض به عدم رسیدگی به شکایت همسرم و مظالمی که طی این مدت بر ایشان و خانواده اش رفته دفاع نمی کنم. و البته شکایت های دیگری که خود من کردم و به آن رسیدگی نشد.
شکایت شما از کجا بوده است؟
برای نمونه شکایت خود من از فارس به دلیلی اتهامی که به من زده بود نزدیک دو سال است که در اتاق دادستان هست و به جریان نیفتاده برای اینکه پیگیری های لازم انجام شود.
به نظر می رسد شما به دلیل یادداشت ها و مصاحبه هایتان بازداشت شده باشید و محاکمه می شوید. این مساله جزو اتهامات شما نبود؟
بله. نکته ای که برای من خیلی عجیب است این بود که آقای قاضی مقیسه در روز دوازدهم بازداشتم از من خواست که تعهدی را امضا کنم که مطلبی را منتشر و دیگر مصاحبه ای نکنم تا من آزاد شوم. من هم از ایشان خواستم که امضا کنند که حق و حقوق شوهر من داده خواهد شد و هیچ ظلمی به ایشان نمی شود از این پس. چون جرم من این بود که می گویم همسرم تحت ظلم است. و برای اینکه به من ثابت کنند که ظلم نمی شود به خودم ظلم کردند. یعنی من را ۴۵ روز در شکنجه گاه انفرادی نگه داشتند تا به من ثابت کنند که ظلمی صورت نگرفته و این باعث شد کسانی که کوچکترین تردیدی داشتند در مورد مظالمی که به ما می رود به دلیل اینکه این را عینی حس کردند تردیدهایشان بر طرف شود و خیلی از شبهه ها بر طرف شد.
وقتی رسما به شما گفتند اگر امضا کنید آزاد می شوید یعنی شما را به این دلیل گرفته بودند. درست است؟
بازجوی من از من می خواست که این موارد را امضا کنم و آزاد شوم و پرونده مختومه اعلام شود. من خدمت آقایان گفتم که این جرایم امنیتی که برای من فهرست بلند بالا کردید اگر اینقدر مهم بوده چطور می توانسته با یک امضای من حکم قاضی را داشته باشد برای آزادی؟ و تصمیم بازجو را داشته باشد برای مختومه کردن پرونده؟ این جفای به نظام است. اگر من یک مجرم امنیتی هستم شما حق ندارید من را تحت هیچ شرایطی آزاد کنید و متاسفم برای سیستم قضایی مان و چنین عملکردی.
اگر نوشته ها و مصاحبه های شما فشار ها را تشدید کند چه می کنید؟
من خدمت آقای قاضی و با صدای بلند اعلام کردم که من فخرالسادات محتشمی پور همسر سید مصطفی تاجزاده به هیچ وجه حاضر نیستم ذره ای حمایتم را از همسرم که تحت فشار های شدید نیروهای امنیتی است بردارم. فشارهای شدیدی که توسعه پیدا کرده به خانواده، به خود من، به فرزندم که مشکلاتی برایش بوجود آوردند و طبیعتا به بقیه اعضای خانواده، اجازه نمی دهم که این ستم ادامه پیدا کند و تنها کاری هم که می توانم بکنم این است که با صدای بلند ظلم و ستم را اعلام کنم. درست مطابق آیه شریفه «لا یحب الله الجهر باالسوء من القول الا من ظلم». این حداقل وظیفه ای است که من به عنوان یک انسان، یک مسلمان و یک همسر بر گردن دارم و حاضر نیستم ذره ای از آن عدول کنم. آنجا گفتم که اگر مرا قطعه قطعه هم کنید از حمایت همسرم دست بر نخواهم داشت.
شنیده ایم که قاضی مقیسه عازم سفر حج است و در روز دادگاه هم در این باره گفت و گویی بین شما و ایشان در گرفته. ماجرا چه بود؟
من به ایشان گفتم که شنیدم عازم سفر حج هستید و امیدوارم که زیارتتان قبول باشد. ایشان هم فرمودند که بله من می روم حج و آنجا شما را نفرین می کنم که ریشه تان کنده شود. البته این اظهار نظر بیشتر به فکاهه و لطیفه مانند بود. من گفتم که حتما این را از قول شما نقل می کنم که ایشان گفتند من منظورم فتنه بود. نفرین می کنم که ریشه فتنه کنده شود. جالب بود که آقای قاضی در موقعیت و مقامی که داردو باید بی طرف باشد همچین ادبیاتی را به کار ببرد. البته ایشان را همه می شناسند که کلا تند مزاج هستند و برخوردهایشان غالبا تند است.
تصور ما این بود که در آستانه حج از شما حلالیت می طلبند نه اینکه ناسزا بگویند.
حلالیت؟ نخیر عرض کردم که، ایشان خود را در موقعیتی می بیند که می خواهد نفرین کند ریشه ی ما کنده شود. یعنی دستگاه قضای در اختیارشان، درفش و زندان و محاکمه و این ها کفایت نمی کند، ظاهرا که باید دست به دامن نفرین هم بشوند. فراموش کرده اند که نفرین برای مظلوم است. در فرهنگ ما وقتی کسی دستش به جایی نمی رسد و نسبت به آن ظلمی واقع می شود نسبت به آن ظالم نفرین می کنند.
به نظر شما در چه شرایطی یک قاضی با مختصاتی که در اسلام وجود دارد، می تواند در آستانه ی سفر حج چنین سخنانی بگوید؟
در واقع در یک کشور اسلامی این ادعا وجود دارد که قضاوت بر پایه موازین اسلامی انجام می شود. ما همیشه در اخبار، روایات و احادیت خوانده و شنیده ایم که همیشه قاضی آن کسی است که دو طرف دعوا با آرامش خاطر به سراغش می روند و او در نهایت بی طرفی در موردشان داوری می کند. اما برخوردهای ایشان حاکی از آن بود که جهت دار است و جانبدارانه برخورد می کند. ایشان به هیچ وجه رعایت بی طرفی را نمی کردند. انگار که قبل از آنکه حتی صحبت ها را بشنوند حکم را صادر کرده اند. ایشان حتی در بدو ورود جواب سلام ما را ندادند. روش و منش بدین گونه بود که خیلی امیدی به این دادگاه نمی توان داشت.
حالا که آقای قاضی به حج می روند، پیغام خاصی برایشان دارید؟
فکر می کنم که ایشان از ضمیر نا خودآگاه خودشان و وجدان خودشان باید پیام بگیرند. من روز دادگاه در چشمان آقای قاضی نگاه کردم، سوره عصر را با اعتقاد کامل خواندم و ایشان نه تنها واکنش مثبتی به این قضیه نشان ندادند بلکه با لحن تمسخر آمیزی به من گفتند که من نفهمیدم تو فاتحه خواندی؟ چیزی خواندی که بر استرس خودت غلبه کنی و یا چی؟ من فقط ایشان را نگاه کردم. به خاطر اینکه ما از آیات قرآن بهره های چندگانه می بریم اتفاقا می تواند فاتحه باشد. فاتحه هم آغاز است و هم پایان. الا به ذکرالله تطمئن القلوب، یعنی آموزه های اسلامی ما این را می گوید. بله ما قرآن می خوانیم که آرامش بگیریم و اینها هیچ منافاتی با هم نداشت. قضات محترم ما امتحانشان را دو سال و چند ماه هست که ما پس داده اند. قاضی طبق فرمایش آقای وحید خراسانی و سایر علما لب پرتگاه جهنم هست. من هیچ صحبتی با ایشان ندارم و فقط واگذارشان می کنم به خدا و به وجدانشان. البته هیچ توقع و انتظاری هم ندارم. من داور اصلی را خدا می دانم و به داوری مردم هم اعتقاد دارم. یعنی اگر مردم در این دنیا نسبت به ما داوری درستی داشتند می توانیم امیدوار باشیم که در آن دنیا هم رو سفید خواهیم بود. وسیعلم الذین ظلموا أی منقلباً ینقلبون والعاقبة للمتقین.
درباره ی وضعیت جسمی آقای تاج زاده بفرمایید.
در حال حاضر که حکمشان اجرا می شود و باید در بند عمومی باشد به صورت قرنطینه و در انفرادی نگهداری می شوند.۲۰ ام آبان ماه یکسال تمام است که آقای تاج زاده روزه دارند. روزه داری ایشان معترضانه است، به دلیل شرایط غیر عادلانه ای که برایشان ایجاد کرده اند. ایشان معتقدند که بدون ارتکاب کوچکترین جرمی در زندان هستند، از حقوق ابتدایی یک زندانی محرومند و به شکایاتشان هم رسیدگی نشده است. در اعتراض به این موارد از ۲۰ آبان سال گذشته بجز روزهای مرخصی روزه بوده اند.
در گذشته شما از مشکلات جسمی آقای تاج زاده سخن گفته بودید. الان در چه شرایطی هستند؟
ایشان در زندان با بیماری هایی مثل مشکلات گوارشی و سردرد های مزمن درگیر هستند. به طور مشخص عمل جراحی داشتند که بسیار ضعیفشان کرده و مشکل آرتروز گردن که همچنان باقی است. دکتر برای ایشان تجویز هایی داشته که آقایان قول داده بودند مرخصی استعلاجی بدهند که تا همین الان هم این اتفاق نیفتاده است. مرخصی ها هم که معمولا یکی دو روز تعطیلی است که امکان معالجه وجود نداشته است. البته باید بگویم خوشبختانه با پیگیری هایی که با مسوولین زندان داشتیم ایشان ۱۰ جلسه فیزیوتراپی رفتند و در اثر پیگیری های مجدد قول دادند که باز هم ادامه پیدا کند چون ایشان حداقل باید ۲۰ جلسه فیزیوتراپی شوند.
شما و بسیاری از خانواده های زندانیان سیاسی از حقوق ابتدایی که رعایت نمی شود سخن می گویید. به طور مشخص در باره ی آقای تاج زاده چه مواردی وجود دارد؟
متاسفانه مداخله ای که سپاه در وضعیت آقای تاجزاده می کند مانع از این می شود که سازمان زندان ها وظایف اصلی خودش را در مورد عزیزان ما انجام دهد و این به شدت مورد اعتراض ماست. در حال حاضر ملاقات های ما در اتاق ملاقات بند ۲ الف برگذار می شود و این هیچ منطقی ندارد. چون ایشان باید مانند بقیه زندانی ها در بند عمومی باشد و مانند بقیه باید ملاقات کابینی داشته باشد و ملاقات حضوری داشته باشد. طبق قانون باید مرخصی های ۳ روز در ماه داشته و بتواند به طور مرتب روزانه با خانواده تماس داشته باشد. متاسفانه ما تماس و ارتباط مان فقط منحصر می شود به همان ملاقات ها.
ملاقات دوالف حضوری است؟
بله و آقایان این را یک امتیاز تلقی می کنند. اما من قبلا هم گفتم این منتی بر ما نیست چون می خواهند ایشان حالت قرنطینه اش حفظ شود و ارتباطی با دیگر زندانیان نگیرد. می آورندش در اتاق ملاقات و ما البته بهره لازم را از ملاقات های حضوری می بریم. اما منتی بر ما نیست چون صلاحدید خود آقایان سپاه است که این ملاقات ها بدین شکل برگزار شود.
خانم محتشمی پور شما از امضا کنندگان نامه حمایت از شروط خاتمی برای انتخابات بودید. هدف شما از امضای این نامه چه بود؟
من دیدگاه های خودم را به عنوان یک فرد و در عین حال مجموعه اصلاح طلبان با ارتباطی که وجود داشت و اطلاعاتی که داشتند مطرح کردم. با توجه به شرایط موجود هیچ راهی برای شرکت در انتخابات وجود ندارد و هیچ روزنه ای هم گشوده نشده که ما فکر کنیم آن شرایط حداقلی مورد نظر آقای خاتمی محقق شده است. به هر حال من فکر می کنم آقای خاتمی هم به عنوان یک انسان مشورت پذیر و جمع گرا و اهل اجماع برایشان هم مهم است که نظرات مجموعه های مختلف را بدانند و از تحلیل های آنها بهره مند شوند برای تصمیم گیری های خودشان. هر چند که خودشان هم ذهن نقاد و فعالی دارند و خیلی تصمیم گیری هایشان تصمیم گیری های مدبرانه است با توجه به همه شرایط حاکم بر کشور و همه مخاطراتی که کشور ما با آن روبهرو ست. به هر حال ما هم به عنوان شهروندان مسوول این وظیفه را برای خودمان قائل شدیم که دیدگاه های خودمان را منتقل کنیم. ما معتقدیم که هیچ گرایشی وجود ندارد که این بن بست توسط جناح اقتدار گرا شکسته شود که اگر وجود داشت وضعیت زندانیان ما بدین شکل نبود و حصر عزیزانمان آقای کروبی و آقای موسوی و بعد هم که وضعیت احزاب و اصرار شان روی محدودیت احزاب و مطبوعات و سایر اصول قانون اساسی که یکی پس از دیگری نسبت به آن بی اعتنایی می شود و به آن پشت پا زده می شود
No comments:
Post a Comment