یااد شهید راه آزادی فرهاد وکیلی گرامی باد

// دیری است . مثل ستاره ها چمدانم را از شوق ماهیان و تنهائی خودم پر کرده ام ، ولی مهلت نمی دهند که مثل کبوتری در شرم صبح پر بگشایم با یک سبد ترانه و لبخند خود را به کاروان برسانم . اما ، من عاقبت از اینجا خواهم رفت . پروانه ای که با شب می رفت ، این فال را برای دلم دید .” facebook: http://adf.ly/1587888/whostheadmin